تعیین فراوانی باکتری های وروتوکسیژنیک اشریشیاکلی در مدفوع گاو در شهر کرمان

خلاصهاشریشیاکلی تولیدکننده توکسین مشابه شیگا (STEC) (وروتوکسیژنیک) در سال های اخیر به عنوان مهمترین گروه از پاتوژن های مواد غذایی مطرح شده است. اصلی ترین جایگاه این باکتری ها در طبیعت، روده گاو است که از این طریق سبب آلوده شدن مواد غذایی با منشاء گاو می شود. هدف از انجام این مطالعه جداسازی و تشخیص فراوانی سویه های STEC با روش کشت اختصاصی و multiplex PCR در مدفوع گاوهای شهر کرمان بود.در این مطالعه تعداد 142 نمونه مدفوع گاو از کشتارگاه کرمان جمع آوری شد و پس از غنی سازی در محیط(mTSB (modified Tripticase Soy Broth جدایه های اشریشیاکلی از نظر ژن های بیماریزایی stx1,2 با روش M –PCR ارزیابی شدند.با انجام آزمایش های فوق یک جدایه (%7/0) STEC O157 حامل ژن stx2 و یک جدایه (%7/0) O157 E. coli غیر توکسیژنیک از نمونه های مدفوع گاو جدا شد؛ همچنین با انجام روش d M –PCR بر روی تمامی مدفوع غنی شده در محیط m-TSB، 5 نمونه (%5/3) STEC non – O157 تشخیص داده شد.نتایج این مطالعه نشان می دهد که در ناحیه جغرافیایی مورد بررسی، سروتیپ های غیر O157 وروتوکسیژنیک نسبت به سروتیپ O157 وروتوکسیژنیک غالب تر است. بنابراین جهت شناسایی سویه های وروتوکسیژنیک در این منطقه، روش های باکتریولوژیک که تنها اساس آنها تکیه بر خصوصیات بیوشیمیایی سروتیپ O157 است، برای تشخیص سروتییپ O157 کافی نبوده و برای شناسایی سویه های وروتوکسیژنیک به روش های مولکولی مانند M–PCR نیاز است.